تکنیک‌های اکولایز

تکنیک‌های اکولایز

غواصان به خوبی این را می‌دانند: بیماری‌های باروتروما که در غواصی طولانی رخ می‌دهد به دلیل دخالت برخی موجودات ماوراء طبیعی نیست، بلکه به دلیل اشتباهات متعادل‌سازی (اکولایز) گوششان است. همانطور که می‌دانیم، شبح بدنام مرجان‌های مرده (مظنون اصلی ناهنجاری‌های الکتریکی و غرق شدن اسرارآمیز قایق) باعث به مشکل برخوردن گوش غواصان نیست.

شرایط غیر طبیعی

اکولایز در حالی که فشار محیط به سرعت در حال افزایش است مورد استفاده قرار می‌گیرد، و در محیط طبیعی انسان در خشکی نیاز نیست. ما فقط در شرایط خاص، مانند مرحله فرود هواپیما یا هنگام رفتن به عمق آب، نیاز به متعادل‌سازی داریم. هنگام پایین آمدن از کوهی یا پیاده‌روی نیازی به متعادل‌سازی نداریم چراکه افزایش فشار محسوسی صورت نمی‌گیرد.
پایین پریدن از کوه ایگر احتمالاً می‌تواند نیاز به متعادل‌سازی را ایجاد کند، اما به نظر می‌رسد طبیعت و ژن کسانی که ممکن است داوطلب برای شرکت در چنین آزمایشی باشند، نیاز آن‌ها را از اکولایز کردن از بین ببرد. بدون شک برخی از غواصان می‌توانند به راحتی و تقریباً بدون اینکه متوجه باشند اکولایز کنند.

هنر اکولایز کردن

به عنوان غواص اسکوبا، ما دائماً از طریق یک دهنی (دیمن) تنفس می‌کنیم، که به ما اجازه می‌دهد تا ریه‌های خود را در حجم طبیعی خود نگه داریم و از هر تکنیک متعادل‌سازی در هر عمقی استفاده کنیم. علاوه بر این، استفاده ما از تکنیک‌های Frenzel و Hands-free با کمک هوایی که از دهنی وارد حفره دهان می‌شود، آسان صورت می‌گیرد. غواصان آزاد از طریق یک تنظیم کننده تنفس نمی‌کنند. برای آن‌ها، کارکرد مانور والسالوا در اعماق کم عمق 10 متری متوقف می‌شود. برای استفاده از تکنیک‌های Frenzel و Hands-free، غواص‌های آزاد باید ابتدا با تکنیک‌های مختلف، بسته به عمق، هوا را از ریه‌های خود به داخل حفره‌های دهان منتقل کنند.

والسالوا، یک تکنیک بیش از حد ارزیابی شده است. شناخته شده ترین و پرکاربردترین تکنیک در میان غواصان غواصی به دلیل پتانسیل محدود آن توسط غواصان آزاد رد می‌شود. نام آن از آنتونیو ماریا والسالوا، آناتومیست ایتالیایی قرن هفدهم گرفته شده است. او همچنین اولین کسی بود که اشاره کرد که این مانور بر فشار سیستم داخل قفسه سینه و قلب تأثیر می‌گذارد. مانور والسالوا در حال حاضر یکی از دلایلی در نظر گرفته می‌شود که مهاجرت میکروحباب‌ها را از یک دهلیز به دهلیز دیگر در غواصان دارای PFO (Patent Foramen Ovale) تشویق می‌کند. با این حال، به این دلیل نیست که غواصان آزاد آن را نادیده می‌گیرند: از آنجایی که ریه‌های غواصان آزاد در عمق فشرده می‌شوند، دیگر نمی‌توان از فشار شکمی برای کاهش بیشتر حجم ریه در اعماق کمتر از ده متر استفاده کرد و استفاده از این تکنیک را برای آنها غیرممکن می‌کند.

تکنیک هندزفری

در خشکی، ژست نیشگون گرفتن سوراخ‌های بینی بین انگشت شست و اشاره معمولاً نشان دهنده بوی نامطبوع است. در زیر آب و در میان غواصان، سیگنال انجام اکولایز است: مربی یا همیار، به ما یادآوری می‌کند که اکولایز کنیم. این سیگنال ساده می‌تواند یک تصور اشتباه را القا کند: بسیاری از غواصان نمی‌دانند که با کمی تمرین می‌توان بدون دست زدن به بینی نیز متعادل‌سازی کرد. با استفاده از تکنیک هندزفری، غواص کام را باز می‌کند که به هوای تنظیم کننده (در فشار محیط) اجازه می‌دهد حفره بینی را پر کرده و لوله‌ها را به صورت مکانیکی باز کند. در هنگام فرود، فشار داخل گوش میانی و فشار محیط به طور خودکار یکسان می‌شود.

برای غواص‌های آزاد که مایل به فراتر رفتن از عمق 30 متر هستند، این تکنیک‌ها ممکن است هنوز کافی نباشد. این غواصان به نسخه‌های پیشرفته خود از مانور Frenzel و تکنیک هندزفری و در نهایت چیزی به نام تکنیک دهان پر کردن تکیه می‌کنند. در حالت دوم، غواص آزاد از دهان و گونه‌های خود به عنوان کمپرسور برای فشار دادن هوا به سمت گوش میانی استفاده می‌کند.

بیشتر بخوانید: تمام روش‌های اکولایز و آگاهی از نوع روش‌های همسان‌سازی فشار گوش

موقعیت غواص

به جز رشته‌هایی محدود، غواصان آزاد همیشه با سر به پایین شیرجه میزنند. غواصان می‌توانند به راحتی پایین بیایند و در یک موقعیت عمودی یا افقی اکولایز کنند. لازم به ذکر است که استفاده از مانور والسالوا در حالت سر به پایین و پا به بالا، به دلیل افزایش خطر فشار بیش از حد و گرفتگی گوش میانی و داخلی غواص می‌تواند برای غواص مضر باشد.

گفتار درمانی برای غواصان

یادگیری کنترل ماهیچه‌های بدن یک چالش قدیمی برای انسان‌های امروزی است. بدن ما برای درست راه رفتن، صحبت کردن، آواز خواندن، تایپ کردن یا نواختن پیانو نیاز به هماهنگی دقیق بین سیستم عضلانی و سیستم عصبی دارد. در گفتار درمانی، بیماران یاد می‌گیرند که از عملکردها و اعمال عضلات و اندام های دخیل در شکل گیری گفتار آگاه شوند. این جنبه از گفتار درمانی به بخشی جدایی ناپذیر از آموزش غواصانی تبدیل شده است که به دنبال بهبود عملکرد و ایمنی خود در هنگام فرود به عمق هستند. چه کسی فکرش را می‌کرد که حرکت و کنترل زبان، یا ایجاد صداهای «T»، «Ka» و «N» در زیر آب، میتواند گوش‌های شما را ایمن‌تر و غواصی را راحت‌تر کند؟

غزال لجه

مسئول سئو مدرسه غواصی جزیره سفید آرامش

انتشار مطالب فوق تنها با ذکر مرجع به همراه لینک وب‌سایت جزیره سفید آرامش مجاز می‌باشد.
لطفا به حقوق هم احترام بگذاریم.