ورتیگو چیست؟
ورتیگو (سرگیجه) چیست و چه چیزی باعث آن می شود؟
ورتیگو هنگام غواصی (احساس کج شدن و سرگیجه) به دلیل عدم تعادل در فشار داخل گوش چپ و راست در هنگام فرود یا معمولاً صعود است. به عنوان مثال، هنگام غواصی در دید بسیار خوب یا بسیار ضعیف، مغز برای پردازش اطلاعات ارائه شده تلاش میکند و میتواند منجر به سردرگمی و سرگیجه شود. ورتیگو همچنین می تواند نشانه ای از DCS، هیپوکسی یا هوای آلوده سیلندر باشد.
خارج از تغییرات فشار بین دو گوش یا محرکهای ذهنی ناشی از بینظمی، شایع ترین علل سرگیجه عفونتهای گوش داخلی است. بیماریهای گوش نیز میتوانند باعث سرگیجه شوند. سرگیجه موضعی حملهای خوش خیم (BPPV)، بیماری منییر یا نوریت دهلیزی همگی شرایط زمینهای احتمالی هستند. گاهی اوقات BPPV میتواند به دلیل تجمع کلسیم در کانالهای گوش داخلی ظاهر شود و باعث ایجاد دورههایی از عدم تعادل شود که ممکن است بین 20 ثانیه تا یک دقیقه طول بکشد. اگر علائم برای مدتی ظاهر شد و به خصوص اگر در خشکی ادامه داشت، با پزشک خود مشورت کنید.
نورنیت دهلیزی: این گزینه مرتبط با التهاب عصب دهلیزی است.
نشانگان منییر: نیز ممکن است به خاطر التهاب ایجاد گردد اما میتواند به خاطر عفونت ویروسی و نیز باکتریایی باشد. این نوع سرگیجه به خاطر فشار بالای مایع در محفظه گوش داخلی ایجاد میشود (تورمی که با عنوان هیدروپس آندولینفاتیک شناخته شده است). نشانگان منییر علاوه بر عفونت ممکن است به خاطر اختلالات متابولیسم یا سیستم ایمنی بدن باشد. سرگیجه وضعیتی حملههای خوشخیم یا بیپیپیوی (BPPV) به خاطر اختلال در ذرات آزاد و شناور اتولیث ایجاد میشود.
این ذرات کریستالهای کلسیم کربنات در داخل مایع گوش داخلی است که در طول حرکت، سلولهای حسی مو را میکشد. بنابراین عصب دهلیزی را برای ارسال اطلاعات موقعیتی به مغز تحریک میکند. افرادی که مبتلا به BPPV هستند، حرکات طبیعی مایع اندولنف بعد از توقف حرکت سر نیز ادامه پیدا میکند. سرگیجه وضعیتی حملههای خوشخیم در زنان شایع تر از مردان است و معمولا افراد کهنسال را تحت تاثیر قرار میدهد. در حالیکه بیشتر موارد خود به خودی است اما BPPV ممکن است به دنبال شرایط زیر ایجاد شود:
آسیب به سر
- کاهش جریان خون در ناحیه مشخصی از مغز (ایسکمی ورتبروباسیلار)
- آماس گوش درونی: آماس گوش درونی التهاب لابیرنت گوش داخلی و اعصاب دهلیزی (اعصابی که مسئول رمزگذاری حرکات و موقعیتهای بدن میباشد) است.
- جراحی گوش
- ماندن در عمق طولانی مدت
علاوه بر موارد ذکر شده، اختلال در گوش داخلی ممکن است به خاطر مسمومیت دارویی یا سیفیلیس ایجاد شود. علل نادر عبارتند از فیستول پری لنف (پارگی در یک یا هر دو غشای جدا کننده گوش داخلی)، خوردگی کلستئاتوم (رشد پوست در پشت پرده گوش)، سندرم رامسی هانت و اتواسکلروز (مشکل رشد غیر طبیعی استخوان است که موجب ناشنوایی میشود).
ورتیگو میتواند در زیر آب ترسناک باشد. این احساس که در حین غواصی کنترلی ندارید، میتواند منجر به اضطراب و در صورت از دست دادن کنترل، میتواند عواقب جبران ناپذیری داشته باشد. سرگیجه همچنین میتواند باعث شود حواس غواص از انجام وظیفه منحرف شود. سرگیجه چیزی است که باید از آن اجتناب کرد.
جلوگیری از ورتیگو
مانند هر مشکل مربوط به غواصی، پیشگیری بهتر (و سادهتر) از درمان است. در اینجا چند نکته برای کمک به جلوگیری از سرگیجه هنگام غواصی وجود دارد:
- استراحت کنید! هنگامی که حالتان خوب نیست یا از سرماخوردگی یا گرفتگی رنج میبرید که ممکن است اکولایز موثر هنگام فرود و صعود از آب را مختل کند، غواصی نکنید.
- در فرم چکاپ پزشکی غواصی خود صادق باشید. اگر در حال غواصی هستید و به مصرف داروهای تجویزی "بله" پاسخ میدهید (یا هر پاسخ "بله" دیگری دارید)، قبل از غواصی از پزشک خود مجوز بگیرید. عوارض جانبی نامطلوب و ناشناخته ممکن است خود را به عنوان علائمی شبیه سرگیجه نشان دهند!
- کمی از تانک خود نفس بکشید. مزه هوا خوبه؟ اگر هوا «طعم» دارد، به خصوص اگر احساس سنگینی میکنید، ممکن است هوای بدی داشته باشید. بلافاصله اپراتور غواصی را مطلع کنید.
- کنار همیار خود باشید! اگر مشکلی پیش آمد، میتوانید تا زمانی که کنترل را دوباره به دست آورید، یکدیگر را ثابت نگه دارید.
- در صورت وجود از خطوط فرود/صعود استفاده کنید! (مانند طناب لنگر) مخصوصاً اگر در دید کم یا جایی که ممکن است اختلال در جهتیابی مشکلساز باشد. خطوط فرود/صعود یک اتصال لمسی را ارائه میدهند و به شما امکان میدهند در صورت عدم برنامه ریزی یا هنگام فرود/صعود توقف کنید. حتی اگر کاملاً باتجربه باشید، خط یا طناب هنوز به عنوان یک مرجع بصری بسیار مفید است.
- فضاهای خالی بدن را به طور منظم متعادل کنید.
- عدم تعادل فضاهای خالی میتواند عامل اصلی در بروز سرگیجه باشد. به اصول اولیه برگردید. زود و مکرر اکولایز کنید و اگر کلاه (هود) به سر دارید، مطمئن شوید که با اکولایز کردن شما تداخلی ندارد. در هنگام فرود، هود را از گوش کنار بزنید تا بتوانید حرکت ملایم آب را در اطراف گوش خود احساس کنید.
- منابع قابل دید را پیدا کنید تا به مغز شما کمک کند تا جهتیابی کند. اگر خط فرود/صعود در دسترس نیست، به دنبال توپوگرافی، طناب لنگر، دیگر غواصان و حیات دریایی ساکن (مانند صخره) باشید. هر چیزی که برای تمرکز و جهتیابی سرنخ دهد، به پیشگیری از علائم کمک می کند.
اگر دچار ورتیگو شدید چه کاری باید انجام دهید؟
اگر با وجود انجام اقدامات پیشگیرانه، علائم ورتیگو را در اواسط آب تجربه کردید، چند مرحله وجود دارد که میتوانید انجام دهید:
بایست، نفس بکش، فکر کن، عمل کن. خیلی آهسته! اجازه دهید مغز شما مقداری اکسیژن دریافت کند. علائم ممکن است به محض رسیدن به سرعت فروکش کنند و از بین بروند.
توقف کنید و وضعیت خود را بررسی کنید. عمق خود را با دایو کامپیوتر یا عمقسنج خود چک کنید. بدانید کجا هستید و در صورت امکان موقعیت خود را حفظ کنید. اگر در تلاش برای حفظ تمرکز بر روی نوشتههای دایو کامپیوتر خود هستید، به دنبال جهت حبابهای بازدمتان باشید که به کدام سمت میروند تا جهت سطح را پیدا کنید.
به همیار خود برای کمک سیگنال دهید. نمیدانید از چه سیگنالی استفاده کنید؟ علامت «مشکل» (دست کج) و علامت «سرگیجه» (انگشت چرخان در نزدیکی شقیقه) را انتخاب کنید. اگر همیارتان نزدیک شما باشد، او باید بتواند شما را ثابت کند.
حتی اگر حالت تهوع دارید، دیمن (دهنی) خود را در دهان خود نگه دارید. در برابر وسوسه هجوم به سطح آب مقاومت کنید. دیمن میتواند با استفراغ مقابله کند به سادگی از طریق دریچههای کنارش خارج میشود. اما اگر دهنی خود را بردارید، احتمال زیادی وجود دارد که بدن شما به طور غریزی پس از استفراغ کردن، آب را استنشاق کند.
اگر علائم به سرعت فروکش نکرد، غواصی را متوقف کنید. اگر علائم عود کردند یا در خشکی ادامه یافتند، با پزشک خود مشورت کنید. آنها ممکن است نشان دهنده یک مشکل پزشکی زمینهای باشند.
ورتیگو در هنگام غواصی یک تجربه رایج است اما به ندرت مورد بحث قرار میگیرد. دیگر آماده باشثد که علائم و اقداماتی که میتوانید برای پیشگیری از آن انجام دهید و اگر برای خودتان اتفاق افتاد را به کار ببرید.
قسمت بعدی را بخوانید: گزارش DAN از غواصانی که دچار ورتیگو شدهاند
انتشار مطالب فوق تنها با ذکر مرجع به همراه لینک وبسایت جزیره سفید آرامش مجاز میباشد.
لطفا به حقوق هم احترام بگذاریم.