غواصی در دوران بارداری

غواصی در دوران بارداری

نظرات متفاوت بسیاری در مورد اینکه زنان حامله غواصی کنند یا نه وجود دارد. تعارض‌ها معمولا بین محدود کردن آزادی زنان و خطرات ناشی از غواصی برای جنین است. مشکلاتی که در طی حاملگی و غواصی در زنان رخ می‌دهد به این شرح زیر است:

استفراغ:

در سه ماهه دوم و سوم حاملگی اکثر زنان دچار حالت تهوع و استفراغ به‌ویژه در صبح می‌شوند، که این افراد بیشتر مستعد بروز بیماری‌های حرکتی و دریازدگی هستند. بروز تهوع و استفراغ زیر آب با عوارض جدی همراه است.

باروتروما:

از ماه چهارم حاملگی به بعد، احتباس آب و ورم بافت‌های پوشانده دستگاه تنفسی فوقانی باعث اختلال در اکولایز کردن و بروز باروترومای بیشتر در گوش‌ها و سینوس‌ها می‌گردد.

عملکرد ریوی:

در طی حاملگی کاهش عملکرد ریوی رخ می‌دهد. مقاومت راه‌های هوایی بیشتر می‌شود. بزرگ شدن جنین باعث کاهش ظرفیت ریه‌ها می‌گردد. این موارد باعث می‌شود که عملکرد ریوی در هنگام بروز موقعیت‌های استرس‌زا در غواصی کافی نباشد و باعث کاهش عملکرد غواص در مواجهه با این موقعیت‌ها گردد. خصوصا در موارد اورژانسی که ممکن است باعث باروتروما و هایپوکسی گردد.

عفونت:

ادعا می‌شود که خطر عفونت واژینال در غواصی بیشتر می‌گردد. در مراحل آخر حاملگی بعضی از زنان دچار نشت مایع آمینیوتیک از کیسه آمینیوتیک می‌شوند. (کیسه پر از مایعی که جنین در آن شناور است) که در اواخر حاملگی ممکن است میکروب‌ها از طریق واژن وارد شوند و باعث عفونت این مایع گردند.

اثرات روی نوزاد:

جنین در حال رشد در معرض خطرات بالقوه فیزیکی در غواصی است. مانند: DCS، هایپروکسی (زیاد شدن اکسیژن خون)، هایپوکسی (کم شدن اکسیژن داخل خون)، افزایش دی‌اکسیدکربن خون و افزایش فشار نیتروژن خون می‌شوند.

رشد جنین:

جنین ابتدا یک سلول است که در طی ۴ ماه اول رشد می‌کند و اندازه‌ای مانند یک موش پیدا می‌کند. یک حباب کوچک نیتروژن ممکن است اثرات مهلکی بر آن داشته باشد. گردش خون جنین یک گردش خون خاص و حساس است. به دلیل عمل نکردن شش‌ها و وجود سوراخ بیضی عملکرد فیلتر کننده حباب‌های کوچک که در بالغین وجود دارد، بی اثر است. وجود یک حباب کوچک به راحتی وارد وریدهای جنین می‌شود.

هایپوکسی (کاهش اکسیژن خون):

عاقبت بیشتر حوادث غیر کشنده غواصی هایپوکسی است. مانند بیماری تنفسی آب شور و نزدیک به غرق شدگی، غواص حامله نه تنها خود را در معرض هایپوکسی قرار می‌دهد بلکه جنینی که بسیار مستعدتر برای بروز عوارض هایپوکسی است در معرض قرار می‌گیرد.

اکسیژن‌ هایپرباریک (پرفشار):

غواصان از دو راه در معرض اکسیژن پرفشار قرار می‌گیرند:

1. با افزایش عمق
2. در صورت بروز DCS احتیاج به تنفس اکسیژن پرفشار پیدا می‌کنند.

بعضی از بافت‌های جنین به اکسیژن پرفشار بسیار حساس هستند. مانند عروق شبکیه که در صورت مواجه شدن با اکسیژن فشار بالا دچار عارضه‌ای مانند کوری می‌گردد.

گردش خون جنین دارای یک کانالی به نام Ductus arteriosus است که اجازه می‌دهد خون ریه‌ها را میانبر بزند و به داخل آن‌ها نرود. این مجرای شریانی به اکسیژن باغلظت بالا حساس است و بعد از تولد بسته می‌شود. اما در صورت وجود اکسیژن پرفشار خطر بسته شدن آن در دوران جنینی وجود دارد که دارای عوارض زیادی برای جنین است.

DCS:

همچنان که در قبل ذکر شد، خانم‌ها نسبت به آقایان در خطر DCS بیشتری هستند به طور تئوری این خطر در حاملگی افزایش بیشتری پیدا می‌کند. برخی از مطالعات نشان داده است که تولید حباب در جنین کمتر از مادر است، اما با این وجود، این حباب‌ها بخصوص در غواصی‌های عمیق‌تر از ۲۰ متر در جنین تولید می‌شوند. همانطور که قبلاً گفته شد وجود حباب به علت گردش خاص خون جنینی برای وی خطرناک است.

مطالعات دیگری نشان‌گر افزایش سقط جنین و نواقص جنینی و همچنین زایمان‌های زودرس در مدل‌های حیوانی است. خطر مرگ و ناقصی در جنین حیواناتی که در معرض اکسیژن پرفشار قرار گرفته‌اند نیز دیده شده است.

تغییرات زیادی در حجم خون و گردش خون در طی حاملگی رخ می‌دهد که باعث جذب و پخش بیشتر نیتروژن در بدن و بروز بالا‌تر DCS می‌گردد.

یافته‌های انسانی:

غواصان Ama ژاپنی گاهی تا مراحل آخر حاملگی غواصی می‌کنند. میزان بروز زایمان زودرس در آن‌ها 24% است. همچنین میزان تولد نوزاد کم وزن در آن‌ها بسیار بالاتر از زنان غیر غواص است که در همان منطقه زندگی می‌کنند.

یک مطالعه دیگر روی غواصان Ama امروزی که در معرض استرس‌های سابق قرار نمی‌گیرند، نشانگر این عوارض نبود.

مارگارت بولتون از دانشگاه فلوریدا روی 208 زن غواص که در طی حامگی غواصی می‌کردند مطالعاتی را انجام داد. او میزان شیوع بالاتری از حوادث سقط، زایمان زودرس، زایمان کم وزن و زایمان مرده را در طی یک ماه اول نوزادی پیدا کرد. از 24 زنی که غوص‌های 30 متر یا بیشتر زده بودند 3 نفر دارای نوزادان ناقص هنگام تولد بودند و یکی از این نوزادان فاقد دست بود، که این عارضه بسیار در جمعیت معمول نادر است.

نتیجه: شواهد قابل اتکا حاکی از آن است که غواصی در دوران حاملگی برای جنین زیان‌آور است. همگان پذیرفته‌اند که مصرف داروهای غیر ضروری، الکل و دخانیات برای جنین خطرناک است و به او صدمه می‌زند و از همین رو غواصی در این دوران باید به تاخیر بیافتد.

به یاد داشته باشید غواصی را استاندارد و ایمن تجربه کنید تا بتوانید در سنین بالاتر هم غواصی کنید و از شگفتی‌های زیر آب بهره‌مند شوید. چراکه عدم شناخت و عدم اطلاعات استاندارد غواصی باعث آسیب‌های جبران‌ناپذیری می‌شود. مربیان غواصی مجموعه جزیره‌ سفید آرامش از کادری جوان، توانمند و متخصص تشکیل شده و با استاندارد‌های روز در غواصی پیشرو و همگام هستند. تیم ما شبانه روز قادر به پاسخگویی سؤالات شما و مشاوره در امور پروژه‌های غواصی است. 

دکتر کامبیز جاموسی

عضو انجمن هایپرباریک اروپا و پزشک تیم غواصی جزیره سفید آرامش

drjamousi@

انتشار مطالب فوق تنها با ذکر مرجع به همراه لینک وب‌سایت جزیره سفید آرامش مجاز می‌باشد.
لطفا به حقوق هم احترام بگذاریم.