دل نوشته‌های کادر اجرایی
1 سال کاری دیگر هم با چالش‌های کوچک و بزرگ، خوب و بد گذشت. ۱ سال دیگر پیشرفت کردیم، یاد دادیم، یاد گرفتیم و... اگر بخوام از ۱۴۰۰ بگم ساعت‌ها می‌تونم براتون بنویسم. نمی‌خوام ادبی صحبت کنم، چون این حرف‌ها خودمونی هستن و من خواستم دل نوشته امسال و من بنویسم. امسال برای من سالی بود پر از تجربه‌های تلخ و شیرین.. قبولی دانشگاه، ترفیع مقام توی مچموعه، گرفتن مدرک مدرسی DAN، از دست دادن کوشان و توبیخ شدن و...
اما از کار که بگم بعد از قرنطینه و پیک‌های متعدد کرونا، کمی توی فشار بودیم اما نذاشتیم همچنان کرونا، شرایط اقتصادی و موانع دیگر، جلوی راه ما را بگیره. برای شخص من اولین سال کاری در کنار جزیره سفید آرامش بود. ۲ سال پیش که به واسطه دوست صمیمیم با این مجموعه آشنا شدم و به زور رفتم غواصی، هیچوقت فکر نمی‌کردم در ادامه راهم بخوام با جزیره سفید آرامش کار کنم و در نهایت بعد از یه زمان کوتاه بشم مسول ثبت نام و هماهنگی تیم آموزش، حتی فکر نمی‌کردم علاقه‌مند بشم و بخوام غواصی رو ادامه بدم. کار توی مجوعه ما سخت ولی دوست داشتنیه، البته نمی‌شه گفت سخت، اما در هر صورت شیرینی کار بیشتر از سختیشه و من هر روز با عشق به محا کارم می‌رم و این عشق و به همه جزیره سفید آرامشیا هم می‌دم.
امسال هم سال پرکاری داشتیم و هم کم‌کاری! بعصی ماه‌ها به خاطر کرونا تعصیل بودیم و بعضی از ماه‌ها دو یا سه تیم غواصی و دریانوردی داشتیم. به هر حال هر کاری بالا پایین داره دیگه و امسال هم بالا پایین کار ما زیاد بود. چون تازه امسال همه از قرنطینه در اومدن و تازه خیلی‌ها کارشون رو دوباره شروع کردن، طول کشید تا به روال همیشه برگردیم و بچه‌ها دوباره بیان و غواصی کنن و یا غواصیو ادامه بدن. اما هر طوری که بود به جلو رفتیم و طی سال، همه دوره‌هارو برگزار کردیم.
برای من که اول غواصیو شروع کردم و در ادامه اون وارد کار شدم، همه این‌ها تجربه شیرینی بود، هر روز یاد می‌گرفتم بهتره بگم هر لحظه. جدا از لحظات شیرین و یه‌وقتایی هم چالش‌ها و تنش‌هایی هم بود، می‌تونم بگم همشون کلی چیز بهم یاد داد. یاد داد چه‌طور سکوت کنم، یاد داد همیشه امیدوار باشم و تلاش کنم، یاد داد در روزهای سخت زندگی خودمو رها نکنم، یاد داد کار اولویتم باشه، یاد داد برای تعهدی که دادم باید ارزش قائل باشم و...شاید یه سری از درس‌ها تلخ بوده، اما تجربه‌ای شد با خودم به سال جدید آوردم. سعی کردم بهترین خودم باشم و من هم پیشرفت کنم.
استخر‌ها بعد ۲ سال باز شدن و کلاس‌های شنا رو بالاخره تونستیم برگزار کنیم. هم کلی به خانواده جزیره سفید آرامش اضافه شد، هم تونستیم ارتباط کاریمون رو ارتقا بدیم و هم کارآفرینی بیشتری داشتیم چون مدرسان مجموعه رو بیشتر کردیم.
حالا بماند که چالش‌هایی داشتیم و پیک‌ها و تعطیلی‌ها دست از سرمون بر نمی‌داشت. این اواخر هم که اومیکرون اضافه شده بود، اما هیچی مانع پیشرفتمون نشد. نذاشتیم که بشه! اینجوری بگم پدرمون درومد اما رفتیم جلو.
از تلخی‌های سالی که گذشت اگه بخوام بگم، از دست دادن کوشان عزیز بود. با اینکه من فقط یکبار دیده فرصت دیدنش رو داشتم، اما همیشه اسمش و حرفش رو از زبان همه شنیدم. جوری که انگار من هم سال‌ها میشناسمش و رفتنش برای من هم غم انگیز بود. خانم گل‌بافیان و آقای خورسند به معنای واقعی داغون شدن و فقط من که هر روز باهاشون بودم به چشم دیدم.
نمیدونم با حضورم توی مجموعه چقدر تونستم کمکتون کنم اما تمام سعی من و مدیران من جلب رضایت شما بود.
فقط می‌تونم بگم امیدوارم سال دیگه هم بتونیم بهترین باشیم و در کنار شما، هم توی غواصی و هم توی محیط کارم باز هم پیشرفت کنیم دلنوشته پارسال رو وحید موقوفه‌ای نوشت، از وقتی دلنوشته وحید و خودندم با خودم گفتم یعنی میشه امسال هم من بنویسم.
من نمیدونم دل نوشته سال 1401 کی می‌نویسه اما از صمیم قلب دعا می‌کنم اینقدر کادر اجرایی ما زیاد بشه که دلنوشته 1401 چند قسمتی باشه.
بیشتر بخوانید: دوره آموزش بین‌المللی غواصی کودکان خرداد 1401
غزال لجه
مسئول سئو مدرسه غواصی جزیره سفید آرامش
انتشار مطالب فوق تنها با ذکر مرجع به همراه لینک وب‌سایت جزیره سفید آرامش مجاز می‌باشد.
لطفا به حقوق هم احترام بگذاریم.