آموزش CPR
احیای قلبی و ریوی یا CPR (Cardiopulmonary resuscitation)
رایجترین دلیل نفس نکشیدن یک فرد بزرگسال، ایست ناگهانی قلب SCA – Sudden Cardiac Arrest است. پس از توقف غیر منتظره ضربان قلب، همچنان مقدار قابل توجهی اکسیژن، در رگهای خونی قلب و مغز وجود دارد. در نتیجه، انجام تنفس نجات اهمیت کمتری نسبت به فشردهسازی قفسه سینه دارد. در شرایط ایست قلبی آسفیکسال (ایست قلبی پس از خفگی مثلا غرقشدگی) سطح اکسیژن در در بدن بشدت کاهش مییابد (هیپوکسی)، در نتیجه انجام تنفس نجات اهمیت بیشتری دارد.
احیاء قلبی ریوی از 2 تکنیک تشکیل شده است، فشردهسازی قفسه سینه و تنفس مصنوعی (دهان به دهان):
- فشرده سازی قفسه سینه مقدار اندک ولی بسیار مهمی از جریان خون را به مغز و عضله قلب میفرستد و احتمال موفقیت دفیبریلاسیون را افزایش میدهد.
- تنفس دهان به دهان، هوا را به ریهها منتقل و غلظت اکسیژن را در حبابچهها (آلوئلها) افزایش میدهد و سپس از طریق انتشار، به مویرگها میرود.
پس میتوان گفت که با فشرده سازی عمل پمپاژ خون از طریق قلب به ارگانهای بدن را انجام میدهیم و با تنفس دهان به دهان عمل اکسیژنرسانی را انجام میدهیم.
توجه فرمایید که این مقاله طبق بروزترین استاندارد جهانی کمکهای اولیه سیستم DAN اروپا نوشته شده است.
راه تشخیص ایست قلبی و تنفسی
1. ارزیابی صحنه
پیش از ورود به محلی که مصدوم حضور دارد میبایست از امنیت محل و امنیت خود مطمئن شوید. اگر خطری شما را تهدید کند نمیتوانید به مصدوم کمک کنید و علاوه بر آن خودتان هم آسیب میبینید. به عنوان امدادگر همیشه به یاد داشته باشید، اول خودم، دوم خودم و سوم خودم!
2. ارزیابی هوشیاری مصدوم
ابتدا مصدوم را صدا بزنید. در صورت عدم دریافت هرگونه پاسخ، بر روی شانههای او بزنید. اگر همچنان پاسخ و واکنشی دریافت نکردید مصدوم را ارزیابی کنید.
نکته: اگر مصدوم شما همراه داشت، پیش از انجام هر گونه اقدامی، خودتان را معرفی کرده و از او اجازه بگیرید.
3. ارزیابی ABC
سر عقب و چانه بالا! 4 انگشت خود را روی پیشانی مصدوم و دو انگشت دست دیگر را زیر چانه قرار داده و سر مصدوم را به عقب ببرید تا راه هوایی مصدوم باز شود. ABC مخفف:
A-air way: راه هوایی
B-breathing: تنفس
C-circulation: گردش خون
حال با انجام اینکار سر خود را پایین برده طوری که نگاهتان به سمت قفسه سینه مصدوم باشد و نیمه صورتتان رو به روی بینی و دهان مصدوم باشد. حالا گوش کن، نگاه کن و حس کن! با گوشهایتان صدای تنفسش را گوش دهید، با چشمها حرکت قفسه سینه را نگاه کنید و از طریق صورتتان نفسهایش را حس کنید. اینگونه میتوانید تشخیص دهید که مصدوم شما فقط بیهوش است و یا دچار ایست قلبی-تنفسی شده. این ارزیابی نباید بیشتر از 10 ثانیه زمان ببرد.
اگر مصدوم بیهوش بود و تنفس داشت، او را در حالت بهبودی قرار میدهید. اگر مصدوم شما دچار ایست قلبی شده بود، نوبت به CPR میرسد.
4. تماس اورژانس
پیش از شروع احیا، به محض تشخیص ایست قلبی، باید با اورژانس تماس بگیرید. خودتان را معرفی کنید و شرح حال مصدوم و موقعیت را کامل بگویید تا تیم پزشکی اعزام شود. در صورت عدم تماس با اورژانس، عمل احیا و اقدامات اولیه شما ناتمام و ناموفق خواهد ماند چراکه در نهایت حمایت پیشرفته نیاز است.
هشدار مهم: در صورتی که بصورت استاندارد آموزش ندیدهاید و مدرک کمکهای اولیه مقدماتی (BLS) را ندارید، به هیچ عنوان در صورت بروز هر گونه حادثه در مواجه با مصدوم هیچ اقدامی به جز تماس با اورژانس انجام ندهید.
5. CPR را شروع کنید
عمل احیا را با نسبت 30 تا فشرده سازی به 2 تا تنفس انجام دهید. این یک سیکل است. شما احیای قلب ریوی را تا زمانی که تیم پزشکی برسد و یا زمانی که علائم حیاتی از مصدوم خود ببینید، باید بدون وقفه ادامه دهید. در صورت دیدن هر گونه علائم حیاتی از مصدوم، فرآیند احیا را توقف کرده و مجدد مصدوم را ارزیابی کنید (ABC).
فراموش نکنید که زمان خیلی مهم هست و در آن موقعیت زمان طلایی 4 الی 6 دقیقه است.
نکات مهم در احیای قلبی-ریوی مصدوم غرق شده
- اگر مصدوم شما بر اثر خفگی و یا غرقشدگی دچار ایست قلبی-تنفسی شده باشد، سیکل شما با انجام تنفس شروع میشود.
- سیکل اول شما با نسبت 5 تنفس به 30 تا فشرده سازی شروع میشود و بعد با نسبت 2 تنفس به 30 فشرده سازی ادامه پیدا میکند.
- در غرق شدگی ابتدا به مدت 1 دقیقه (3 تا سیکل) عمل احیا را انجام میدهید و بعد با اورژانس تماس میگیرید. مگر اینکه دو امدادگر در صحنه حضور داشته باشید.
توجه: شروع احیا با تنفس در غرقشدگی و خفگیها به دلیل وقوع ایست قلبی ناشی از کمبود اکسیژن میباشد.
محل فشرده سازی
- در کنار مصدوم روی دو زانوی خود مینشینید طوری که فاصله شما نه چسبیده به بدن اون باشد نه خیلی دور. (تقریبا یک مشت فاصله)
- برآمدگی جناق سینه را پیدا کرده و دو انگشت پایینتر از آن محل فشرده سازی است. (یا دو انگشت بالاتر از آبگاه)
- پاشنه یک دست بر روی محل قرار گرفته و کامل دست باز میماند و دست دوم روی دست اول قرار گرفتم و انگشتهای جمع و قلاب در انگشتان دست زیرین میشود.
- بدن صاف و دست بصورت عمود در محل فشرده سازی قرار میگیرد.
زمان و عمق فشرده سازی
- عمق فشرده سازی در بزرگسالان 5 الی 6 سانتی متر میباشد.
- 30 تا فشرده سازی شما باید طی 18 ثانیه انجام شود. (معادل 100 الی 120 فشرده سازی در دقیقه)
- ریتم شما باید بصورت ثابت و تقریبا هر فشرده سازی کمتر از 1 ثانیه باشد.
روش انجام تنفس دهان به دهان
- همانند روش ABC سر مصدوم را عقب برده تا راه هوایی او باز شود. با دو انگشت دستی که روی پیشانی قرار دارد، بینی مصدوم را کامل بگیرید و دهان خود را دور دهان مصدوم قرار دهید.
توجه: محافظت از خود در راس کار قرار داشته و برای تنفس دهان به دهان باید از محافظ استفاده کنید. این محافظ میتواند face shield یا ماسک احیا (oranasal mask) باشد که بهتر است همیشه همراه خود داشته باشید.
- هر تنفس طی 1 ثانیه انجام میشود.
- بلافاصله پس از هر تنفس نگاهتان به قفسه سینه مصدوم باشد تا از باز بودن راه هوایی و باد شدن قفسه سینه مطمئن شوید.
- میزان تنفسی که میدهید نباید خیلی ضعیف و یا خیلی قوی باشد. (جریان ضعیف اکسیژنرسانی را انجام نمیدهد و جریان قوی میتواند منجر به قی یا پرهوایی معده شود)
- بین دو تنفس اجازه دهید قفسه سینه مصدوم به حالت اولیه برگردد.
- اگر تنفس را اشتباه انجام دادید و قفسه سینه مصدوم بالا نیامد، بیش از 2 تنفس در هر سیکل انجام ندهید. در این شرایط باید عیبیابی کنید.
الزاما با انجام احیای قلبی-ریوی فرد به حیات باز نمیگردد و نیاز به حمایت پیشرفته تیم پزشکی دارد. بلکه با این کار جلوی از بین رفتن ارگانهای حیاتی گرفته میشود تا زمان طلایی از دست نرود و اورژانس برسد. مگر اینکه امدادگر از دستگاه شوک الکتریکی خارجی (AED) استفاده کند (در صورتی که آموزش دیده باشد) و قلب مصدوم را مجددا به تپیدن وا دارد.
بیشتر بخوانید: سیستم غواصی IANTD
انتشار مطالب فوق تنها با ذکر مرجع به همراه لینک وبسایت جزیره سفید آرامش مجاز میباشد.
لطفا به حقوق هم احترام بگذاریم.