خروس ماهی (Lionfish)

شیرماهی یا خروس ماهی، یک گونه جانوری گوشت‌خوار مهاجم در آب‌های ساحلی جنوب شرقی و کارائیب می‌باشد که از گذشته درآکواریوم نمایش داده می‌شود. گونه خروس ماهی‌ها، شکارچی برتر هستند که برای غذا و قلمرو موجوداتی مثل جراح ماهی و هامور رقابت دارند و درنتیجه پتانسیل آسیب رساندن به اکوسیستم صخره‌ها را دارند. دانشمندان می‌ترسند که شیرماهی گونه‌هایی مثل طوطی ماهی جلبک خوار را از بین ببرند که موجب افزایش رشد جلبک‌ها می‌شود. جمعیت شیرماهی در ایالات متحده رو به افزایش است و این رشد ادامه دارد. به این دلیل که عمدتا هیچ شکارچی شناخته شده‌ای ندارند و در طی سال تولید مثل می‌کنند که یک ماده بالغ حدود دو میلیون تخم آزاد می‌کند.

نام علمی Lionfish

Pterois volitans (شیرماهی قرمز) و Pterois miles (شیطان آتشین)

شناسایی خروس ماهی

شیرماهی‌ها رنگ قهوه‌ای یا متمایل به قهوه‌ای دارند که روی بدنشان نوارهای راه را سفیدی داشته که کل بدنشان را می‌پوشاند. بالای چشم‌ها و زیر دهانشان شاخک دارند. روی سینه خود باله و خارهای پشتی بلندی دارند؛ 13 خار پشتی، 10 تا 11 پرتو نرم پشتی، 3 خار زیرین و  6 تا 7 پرتو نرم زیرین. شیرماهی بالغ می‌تواند تا 18 اینچ رشد کند اما بچه آن‌ها می‌تواند اندازه 1 اینچ یا کمتر داشته باشد. پولک یا فلس شیرماهی ها بیضی یا دایره شکل است. در این نوع فلس، قسمت رویی هر فلس معمولاً با قسمت زیرین فلس روبروی آن همپوشانی دارد و به ماهی انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به ماهی‌های دارای انواع دیگر فلس می‌دهد.

محل زندگی خروس ماهی

Lionfish یک ماهی زینتی دریایی محبوب است و عمداً در اقیانوس اطلس هستند. اولین شیرماهی در سال 1985 در آب‌های فلوریدا جنوبی گزارش شد و مشاهدات بیشتری نیز اتفاق افتاده تا اینکه در اوایل دهه 2000 ثبت شد. همچنین این گونه در آب‌‌های خلیج فارس نیز یافت می‌شود و اگر در جزیره کیش یا قشم غواصی کنید، در مناطق عمیق این ماهی را خواهید دید.

به طور کلی این شیرماهی در انواع زیستگاه‌های دریایی که در آب‌های گرم مناطق استوایی هستند وجود دارد. شیرماهی در اعماق 1 تا 300 فوت و در بسترهای سخت، حرا، علف دریایی، مرجانی و مصنوعی (مثل کشتی‌های غرق شده) یافت می‌شوند.

نقش زیست محیطی خروس ماهی

خروس ماهی آهسته حرکت کرده و جلب توجه می‌کند، در نتیجه فقط باید به رنگ و باله‌های غیرمعمولی خودش تکیه کند تا شکارچیانی که ممکن است حمله کنند، از خوردن خروس ماهی منصرف شوند. خروس ماهی یکی از شکارچیان برتر در اکثر صخره‌های مرجانی اقیانوس اطلس می‌باشد و بیش از 50 گونه ماهی که برخی از آن‌ها، جزو گونه‌های مهم اقتصادی و زیست محیطی حساب می‌شوند را شکار می‌کند. آن‌ها برای شکار هدفشان، از باله‌های دراز خود استفاده می‌کنند تا هدف را تعقیب و گوشه کنند.

رفتار خروس ماهی

تصور می‌شود که شیرماهی در شب شکار می‌کند، اما آن‌ها در طول روز با شکم پر در اقیانوس اطلس مشاهده شده‌اند. آن‌ها برای حرکت کردن از موج دادن به باله‌ها و شاخک‌های پشتی و زیرین استفاده می‌کنند. گاهی در طول روز در شکاف‌های بین صخره و مرجان‌ها عقب نشینی می‌کنند اما اغلب تنهایی یا بصورت گروهی در حال حرکت هستند.

اهمیت اقتصادی خروس ماهی

خروس ماهی در مناطق بومی خود، به عنوان منبع غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما از نظر اقتصادی اهمیت بسیار بیشتری در تجارت آکواریوم دارد. Lionfish ماهی‌های آکواریومی بسیار محبوبی، بخصوص در ایالات متحده هستند.

مکانیزم دفاعی خروس ماهی

برخلاف ظاهر آرام، زیبا و فریبنده خروس ماهی که جذبتان می‌کند تا نزدیکش شوید، خطرناک است و خارهای سمی‌اش می‌تواند به شما آسیب بزند. اخطار او به شما این است که به سمت یک طرف پهلویش کج می‌شود و خارهای پشتی‌اش را به سمتتان می‌گیرد. پس اگر در حال غواصی هستید و این گونه زیبا و خطرناک را می‌بینید، از همان فاصله از او لذت ببرید.

خطرات خروس ماهی 

خارهای خروس ماهی دارای نیش سمی است که می‌تواند برای روزها در بدن بماند و باعث درد شدید، عرق کردن، ناراحتی تنفسی و حتی منجر به فلج شود. غدد سم شیرماهی در دو شیار ستون فقرات او قرار دارند. زهر ترکیبی از پروتئین، یک سم عصبی عضلانی و یک انتقال دهنده عصبی به نام استیل کولین است. بعد از اینکه ستون فقرات پوست را سوراخ کرد، سم در معرض غدد سمی در شیارهای ستون فقرات وارد زخم می‌شود. اگر خار شیرماهی پوست شما را سوراخ کرده، فورا به پزشک مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید: دوره غواصی استخری در تهران

غزال لجه

مسئول سئو مدرسه غواصی جزیره سفید آرامش

انتشار مطالب فوق تنها با ذکر مرجع به همراه لینک وب‌سایت جزیره سفید آرامش مجاز می‌باشد.
لطفا به حقوق هم احترام بگذاریم.